Category: Ասուլիսներ
Published on 02 October 2013
Print
Մաքսային Միութեան վերաբերեալ իմ եւ ԱԻՄ-ի բացասական վերաբերմունքի      մասին արդէն խօսել եմ՝ նախ սեպտեմբերի 5-ի ասուլիսի միջոցով, ապա բազմաթիւ այլ առիթներով ու ամբիոններից։
Մեր օրերում Եւրոմիութեանն այլընտրանք փնտրելը կամ դրա օգտին խօսելը  կողմնորաշման հարց չէ, այլ առողջապահական։ Ես որեւէ մէկին վերավորել չեմ  ուզում, այդ պատճառով շատ չեմ խորանայ, բայց մի քանի բան պէտք է ասեմ։ Իմպերիալիստական ոգով հիւանդ մարդկանց հաւակնութիւնները մեզ ծանոթ են։ Ինչպիսի հետեւանքների են դրանք հանգեցրել, գիտենք ու պատասխան-գնահատականն  էլ տուել են բոլոր ժողովուրդները։
Այն որ Եւրոպական միութիւնը մի օր պիտի իր սահմաններն ընդարձակի, անտարակոյս է։ Այն որ դրանք պիտի ներառեն առաջին հերթին ներկա պայմաններում ԵԽ մէջ ընդգրկուած ազգերին՝ նոյնպէս։ Այդ դէպքում այս ի՞նչ պարզունակ մարզանքներով են զբաղուած որոշ պետական այրեր։ Նրանց աշխահընկալումների մէջ չխորանալով արձանագրենք, որ ռուսական պարզունակ՝ «պրիմիտիւ» իմպերիալիզմին տուրք տալով «նոր միութիւն» ստեղծելու նպատակն ընդամենը կործանուած բռնապետութիւնը վերականգնելու կամ գոնէ Ռուսաստանի գինը բարձրացնելու ի սկզբանէ պարտութեան դատապատուած փորձ է։ Բռնութինը խորթ եւ օտար է մարդկային էութեանը եւ մեր օրերում այն երկար չի կարող գոյատեւել, իսկ առանց դրա չի գոյատեւի ոչ մի արհեստական ու սպառնածին միութիւն, որքան էլ Պուտինը կամ մերօրեայ մէկ այլ գործիչ «փափուկ ուժ» կիրառելու հրաման իջեցնի իր գաղտնի ծառայութիւններին։ ՄՄ-ի մասին աւելին ասելու հարկ չեմ տեսնում (միայն եթէ հարցեր կլինեն)։
 
Այս օրերին կարեւոր մի տարեթիւ դուրս մնաց հայ հանրութեան ուշադրութիւնից։ 26 տարի առաջ՝ 1987 թ.-ի սեպտեմբերի 27-ին Հայաստանում ստեղծուել էր ԱԻՄ-ը՝ ողջ կոմունիստական կայսրութեան մէջ առաջին այլընտրանքային, այսինքն՝ հակակայսերական, հակաբռնապետական եւ ժողովրդավարական կազմակերպութիւնը։ Դա հայ ժողովրդի մեծագոյն ներդրումն էր համաշխարհային քաղաքակրթութեան մէջ։ ԱԻՄ-ն իր «Անկախութիւն» շաբաթաթերթով ոչ միայն մեր թէ սփիւռքում, եւ թէ Հայաստան աշխարհում «լենին,պարտիա, գորբաչով» վանկարկող խաւարասէրների աչքերը բացեց, այլեւ օրինակ հանդիսացաւ վրացիների, ուկրաինացիների, լիտուացիների եւ այլոց համար ու դարձաւ հայ իրականութեան միակ կազմակերպութիւնը, որն ազգի համար ռազմավարական ծրագրեր ասպարէզ բերեց եւ հետեւողական աշխատանքով դրանք դարձրեց ժողովրդի սեփականութիւնը։ (Իսահակեանի օրինակը)
 
ԱԻՄ-ի ստեղծումը եւ նրա անուրանալի միջազգային դերակատարութիւնը պատմական փաստ է, սակայն այդ իրողութեան մատուցումը կարող է աւելացնել արժանապատիւ՝ քաղաքացիական ու ազգային պատասխանատւութեամբ առլեցուն մարդկանց քանակը, այդ պատճառով լռութեամբ մատնեցին։ Իսկ ես հենց այդ պատճառով ու նպատակադրումով բարձրաձայնում եմ ԱԻՄ-ը սերունդների համար էր ստեղծուած եւ թեկուզ նրա պատմութիւնը (թեեւ այսօր էլ օրակարգում ոչ պակաս ռազմավարական «ԲԱՑԱՐՁԱԿ ԺՈՂՈՎՐԴԱՎԱՐՈՒԹԵԱՆ» ծրագիրն է) պիտի ծառայի սերունդներին․․
 
Category: Ասուլիսներ
Published on 19 September 2013
Print
Այսօր ես հրաւիրուած եմ «Փոսթ Սքրիպթում» մամուլի ակումբ խօսելու սեպտեմբերի 21-ի հետ կապուած ձեռքբերումների եւ թերացումների մասին։
                Սեպտեմբերի 21-ի միակ ձեռքբերումն այն է, որ մեր տեւական պատմութեան ընթացքում առաջին անգամ հայ ժողովուրդը ինքնորոշուեց։ Դա ինքնին էական համազգային ձեռքբերում է՝ մեծագոյն դարակազմիկ ձեռքբերում, որն ունեցել է իր հիասքանչ, մաքառումներով ու նուիրումով լի նախապատմութիւնը։www.hayrikyan.com կայքէջում կայ այդ ճանապարհը ներկայացնող «ՆՈՐՕՐԵԱՅ ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ ՄՈՌԱՑՈՒՈՂ ԷՋԵՐԻՑ» եռամաս վաւերագրական շարժանկար։
 Այո, դա հանրաքուէ էր անկախութեան վերաբերեալ, բայց նախ եւ առաջ հանրաքուէ էր։ Այսօր բթամտաբար սեպտեմբերի 21-ը շարունակւում է կոչուել՝ ԱՆԿԱԽՈՒԹԵԱՆ ՕՐ։ Այսինքն՝ մենք միայն 22 տարուա՞ ազգային պետականութեան պատմութիւն ունենք։ Գուցէ ճի՞շտ են մեր այն հակառակորդները, որոնք հայտարարում են, թէ հայերը քոչուոր ցեղեր են եղել եւ իրենց անկախութեան 95 ամեակը նշող ազերիների նախնիները այդ թափառական քոչուորներին տուել են իրենց երկրի մի մասը ու ասել՝ ապրեք։  
                Լաւ, ընդունենք, որ ազգային արժեքային համակարգից հեռու մարդիկ էին նրանք, ովքեր անցեալ դարի 90-ականներին մոռացել էին ԱՆԿԱԽՈՒԹԵԱՆ ՀՌՉԱԿԱԳՐԻ (1990թ.օգոստոսի 23) ընդունման մասին, տեղեակ չէին, որ ազատասէր հայերը 70 տարուց աւելի որպէս անկախութեան օր նշում էին ՄԱՅԻՍԻ 28-ը, ոչ էլ իմացել էին, որ Հայաստանի անկախութեան 70-ամեակի օրը՝1988թ.-ի մայիսի 28-ին Հայաստանում վերածածանուել էր եռագոյնը... Իսկ նրանցից յետոյ եկողնե՞րը․․․
                Օրերս ես գտա պատասխանը։  Եթէ ինքնրոշման օրը անկախութեան օր համարելը եւ որպէս այդպիսին մեր ժողովրդին պարտադրելը միայն սակաւամտութիւն համարենք, կսխալուենք։ Խնդիրը շատ աւելի խոր հիմքեր ունի։ Ինչպէս աշխարհի բոլոր բռնկալներն ու օրինազանցները, այդպէս էլ մերոնք սարսափում են ինքնորոշում երեւոյթից։ Հայերն ինքնորոշման սկզբունքի մասին յիշեցնող ԻՆՔՆՈՐՈՇՄԱՆ (որ նոյնն է՝ ԺՈՂՈՎՐԴԱՎԱՐՈՒԹԵԱՆ) տօ՞ն ունենան։ Չէ՞ որ դա կարտամղի Լեւոն-որոշումը, Ռոբերտ-որոշումը, Սերժ-որոշումը։ «Ուրեմն,-մտածում են այդպիսիները,- եկեք մէկ այլ վեհ գաղափարի հետ կապենք այդ օրը ու մոռացութեան մատնենք համադարման հանդիսացող ինքնորոշման սկզբունքը»։
                Այսպէս, յանուն հետին նկատառումների խեղւում է մեր պատմութիւնը, մեր մտածելակերպը։
                Իրականում սեպտեմբերի 21-ին հայ ժողովուրդը՝ ԻՆՔՆՈՐՈՇՈՒԵԼՈՎ  «ԱՅՈ» է ասել դրանից 13 ամիս առաջ ընդունուած ԱՆԿԱԽՈՒԹԵԱՆ ՀՌՉԱԿԱԳՐԻՆ։
Հայ ժողովրդի անկախութեան գիտակցութիւնը հազարամեակների պատմութիւն ունի, իսկ տօները այդ փորձառութիւնը խտացուած մատուցելու առաքելութիւն ունեն։ Սա մեր առաջնային թերացումն է, որն ուղղելը պիտի որ օրերի հարց լիներ, որովհետեւ ժամանակին բոլոր քաղաքական ուժերը եւ գիտական շրջանակները համաձայնել են, որ սխալ է այս օրն անկախութեան օր կոչելը։ Համաձայնել են, բայց ոչ մի շարժ, որովհետեւ գրեթէ բոլորի մտքում առաջին հերթին աթոռն է՝ պատգամաւորի, նախագահի, դեսպանի կամ այլ, միայն թէ անձնական օգուտ բերող աթոռ լինի։
 
                Պետականութեան վերականգնումից յետոյ թերացումներն այնքան շատ են՝ արտաքին քաղաքականութիւն, ազգային արժեքային համակարգ, ժողովրդավարութիւն, մարդու իրաւուքներ եւ այլն,  որ դրանց մասին խօսելն աւելորդ է։ Ես այսօր որոշեցի միայն մէկ շեշտադրում կատարել։ Միւսների մասին կխօսեմ պահանջի առկայութեան դէպքում։                             
 
Category: Ասուլիսներ
Published on 12 February 2013
Print

ԱԻՄ առաջնորդ, մահափորձի ենթարկված, ապա «Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ» բժշկական կենտրոնում վիրահատված նախագահի թեկնածու Պարույր Հայրիկյանը նախագահի թեկնածու Վարդան Սեդրակյանին տարօրինակ մարդ է համարում: Այս մասին, նա ասաց այսօր՝ փետրվարի 12-ին, լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ:

«Տարօրինակ մարդ է, քարոզարշավին է մասնակցում եւ խոսում իր մեքենայի ինձնից թանկ լինելու մասին: Տարրական բան կա, դիմացինիդ հետ վարվիր այնպես, ինչպես կցանկանային քո հետ վարվեն»,- ասաց Պարույր Հայրիկյանը: Նա նշեց, որ Վարդան Սեդրակյանին չի ճանաչում, իր հետ չի առնչվել:

Ինչ վերաբերում է Վարդան Սեդրակյանի տանը վերանորոգման աշխատանքներ կատարած անձանց իր մահափորձի մեջ մեղադրվելուն, եւ նրա կանխատեսմանը, թե իրեն կհարցաքննեն, Հայրիկյանը նշեց, որ քաղաքական շարժառիթ չկա, նա  քաղաքական գործիչ չէ, էպոսագետ է:

 

Աղբյուր՝ News.am buy amoxil online

 
Category: Ասուլիսներ
Published on 12 February 2013
Print

ԱԻՄ առաջնորդ, մահափորձի ենթարկված, ապա «Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ» բժշկական կենտրոնում վիրահատված նախագահի թեկնածու Պարույր Հայրիկյանը պատճառաբանում է, որ ընտրությունները երկշաբաթյա ժամկետով հետաձգելու մասին դիմումը ՍԴ-ից հետ վերցնելու համար կար երկու գործոն:  Այսօր՝ փետրվարի 12-ին, լրագրողների հետ հանդիպմանը նա հիշեցրեց, որ դիմումը տալու պահին տեղեկացրել է, որ չի բացառում հետ վերցնելը: Նախագահի թեկնածուն մեկնաբանեց, որ  ընտրությունները հետաձգելով՝ նախեւառաջ ընդառաջ է գնում տեռորիստներին, իսկ երկրորդ հանգամանքը հացադուլի մեջ գտնվող նախագահի թեկնածու Անդրիաս Ղուկասյանի առողջական վիճակն էր, քանի որ 15 օրվա ընթացքում հնարավոր էր նախագահի թեկնածուն մահանար, իսկ այդ դեպքում «տեռորիստները հաղթում են, նոր ընտրություններ են նշանակվում»:

«Քանի որ ահաբեկչությունը կատարված է նաեւ ժողովորդավարության դեմ, ասել էի, որ չեմ հետաձգելու, բայց հետո պարզվեց, որ մի քանի րոպեից ավելի քայլել չեմ կարող, կար եւս մեկ գործոն: Մեզ մեր բնականոն հունից դուրս են հանում անհայտ ուժեր, պետք է դրան դիմակայել»,- ասաց նա:

Նախագահի թեկնածուն պատմեց, որ երբ տեղեկացրել է Անդրիաս Ղուկասյանին, որ միասնական թեկնածու ձեւավորելու հնարավորություն կա, եւ հարցրել, թե այդ դեպքում դուրս կգա՞ հացադուլից, թե` ոչ, հասկացել է, որ նա պատրաստ է մինչեւ ընտրությունների օրը մնալ հացադուլի մեջ: «Բացի նրանից, որ ընտրություններն եմ հետաձգում, նպաստում եմ, որ մեկ հայ մարդ իրեն վտանգի: Իմ խղճի վրա զգում եմ նաեւ այդ ծանրությունը, երկարացնում եմ  երկուշաբաթով եւ նաեւ զոհասեղանին  եմ դնում Անդրիասին, քանի որ նա մահվան շեմին է կանգնած»,- ասաց նա:

Հայրիկյանը բնական է համարում իր ՍԴ դիմել-չդիմելու հետ առաջացած հուզումները, քանի որ մարդիկ իրեն համարում են կայունության խորհրդանիշ, սակայն դիմումը տալիս է եւ հետ է վերցնում:

 

Աղբյուր՝ News.am

 
Category: Ասուլիսներ
Published on 12 February 2013
Print

«Կար միասին հաջողության հասնելու տարբերակ, բայց երբ նկատեցի, որ մարդիկ ում հետ այդ պետք է քննարկեի, բայց որոնք շատ զբաղված էին, ես մտածեցի ինչու ոչ հրապարակային ուղերձով դիմեցի թեկնածուներին: Բայց խանդից, բարդույթից, թե չգիտեմ ինչից դրդված՝ իմ հրապարակային դիմումը որակեցին որպես գաղտնի հանդիպումների հրապարակում: Այ դու ո՞վ ես, որ ես քո հետ գաղտնի խոսակցություն ունենայի, դու գո՞ղ ես, թե՞ ավազակ, ինչի՞ց ես վախեցած: Էդ ի՞նչ ՀՀՇ-ական մոտեցում է»,- այսօր «Փաստարկ» ակումբում անդրադառնալով իր հրապարակային դիմումի վերաբերյալ ՀՀ նախագահի թեկնածու Հրանտ Բագրատյանի հայտարարությանը՝ ասաց ՀՀ նախագահի թեկնածու Պարույր Հայրիկյանը:

Նա նաեւ քննադատեց Բագրատյանի նախընտրական ծրագիրը՝ պնդելով, որ այն տնտեսական է ու սովխոզի նախագահի ծրագիր. «Դու պետության համակարգի վերաբերյալ ծրագիր պետք է ներկայացնես: Հրանտ Բագրատյանը սպասում է, որ Հայրիկյանը մի հատ հայտարարություն անի իր համար, շատ գեղեցիկ է: Ընտրարշավում երկու պաշտոն ունեցող մարդ կա՝ Հրանտ Բագրատյան ու Սերժ Սարգսյան: Եվ պաշտոն ունեցողը խոսում է պաշտոն չունեցողի մասին, խոսում է իշխանությունների հետ համագործակցության մեջ մտած մարդը: Բան ու գործ չունե՞ս Հրանտ: Ես նոր Հրանտ Բագրատյան բացահայտեցի եւ տխրեցի, ինքը ինձ հիշեցրեց, որ իր թիմակիցներին է դավաճանել, իրեն  պառլամենտական աթոռ տված Լեւոն Տեր-Պետրոյանին չհարցրեց, ինչ կասե՞ս թեկնածություն եմ ուզում դնեմ: Պրիմիտիվ մարդիկ են քաղաքական դաշտը բաժանում իշխանության եւ ընդդիմության: Եթե իշխանությունը չարիք է՝ ուրեմն Բագրատյանը 4 տարի չարիք է եղել՝ լինելով վարչապետ: Խորհուրդ եմ տալիս մանկապարտեզային մակարդակից բարձրանալ»:

Հարցին կշնորհավորի՞ ՀՀԿ թեկնածուին հաղթանակի դեպքում, ասաց պրիմիտիվ հարց է. «Ում հետ էլ նարդի եմ խաղում եւ հաղթում է՝ շնորհավորում եմ»:

 

Աղբյուր՝ Aravot.am

 

Page 5 of 9

 

Որոնում

Վերջին տեսանիւթեր

?>?>