Ղարաբաղա-ադրբեջանական շփման գծում քառօրյա պատերազմը հետախուզություն էր, որն արվում է հետագա գործողությունների համար: Lragir.am-ի հետ զրույցում նման տեսակետ հայտնեց Ազգային ինքնորոշում միավորման նախագահ Պարույր Հայրիկյանը:
«Ես ռազմագիտություն բավական խորն ուսումնասիրել եմ, դա հետախուզություն էր, հետախուզություն, որն արվում է հետագա գործողությունների համար: Հետախուզության տարբեր ձևեր կան, սա հատուկ մարտական ձևերով հետախուզական միջոցառում էր»,- ասաց նա:
Ըստ Հայրիկյանի՝ այսօր Թուրքիայում, ինչպես և Ռուսաստանում կան ուժեր, որոնք չեն ուզում, որ այս հակամարտությունն ավարտվի: Ռուսաստանում չեն ուզում, որ ավարտվի՝ իրենց ներկայությունն ապահովելու համար, թեկուզ Հայաստանի մեկ քառորդը մնա: Իսկ Թուրքիայում չեն ուզում, որովհետև, ըստ Հայրիկյանի, նրանց նպատակը ոչ թե Արցախը, այլ Հայաստանը վերացնելն է:
«Դրա համար պետք է համաշխարհային կարծիք պատրաստվի, որ մեզ ճնշում են: Դա պետք է հասունացնել, բայց այսօր մենք արտաքին քաղաքականություն չունենք, Ազգային անվտանգության խորհուրդ չունենք, իրենք խաբելով են զբաղված: Ամենակարևոր բանը, որն այսպիսի իրավիճակներում մեզ անհրաժեշտ է, մի ռազմավարության շուրջ համախմբվելն է, ինչը չկա: Մենք այսօր չունենք իշխանություններ, կան ռուսական լրտեսներ»,- ասաց նա:
Անդրադառնալով Ռուսաստանի վարած քաղաքականությանը, մասնավորապես Ադրբեջանին զինելուն, Պարույր Հայրիկյանն ասաց, որ իմպերիալիզմը մնում է իմպերիալիզմ՝ իր ամենատարբեր, մեկը մյուսից վայրագ դրսևորումներով:
«Ես այն ժամանակ մեր խուճապահար հայրենակիցներին ասացի, որ նախագահական ընտրությունների ժամանակ ինձ վրա կրակելն այն պատճառով էր, որ ես հայտարարել եմ, որ պետք է փոփոխության ենթարկվեն հայ-ռուսական հարաբերությունները, նրանք տեսան, որ Հայրիկյանի վարկանիշը բարձրանում է, ուժի մեխանիկայով գործեցին: Այսինքն՝ իրենք ամեն ինչի ընդունակ են»,- նշեց նա:
Ըստ Հայրիկյանի՝ Հայաստանն իր անկախությունը կորցրել է ռուս-թուրքական համաձայնագրով, համաձայնագիր, որով այդ երկրները հակադրվում էին ամբողջ քաղաքակիրթ աշխարհին: «Այդ համաձայնագիրը մինչև այսօր դեռևս գործում է: Այդ երկու պետությունները, անկախ նրանից, թե ինչ դաշտում կհայտնվեն, ինչ հայտարարություններ կանեն, իրենք այդ պայմանագրի համաձայն են գործում: Ժամանակին այդ պայմանագրի երրորդ կողմ նկատվել էր Ադրբեջանը, ում որ փոխանցվեց Արցախն ու Նախիջևանը: Մենք պետք է մեզ հիմարի տեղ չդնենք: Մեր իշխանությունները ռուսների հետ խոսելու ձևը չգիտեն: Հիմա ամբողջ հարցն այն է, որ՝ «ի՞նչ պետք է անել» հարցից առաջ պետք է մտածել, թե ո՞ւմ շուրջը պետք է համախմբվել՝ խաբեբաների՞: Էս խեղճ ժողովուրդն ո՞ւմ շուրջը համախմբվի՝ նրանց, ովքեր խաբում են ու գիշեր-ցերեկ զբաղված են սեփական ժողովրդին խաբելով ու մոլորեցնելով, ասելով՝ թե մեր զենքը ժամանակակից ու լավ զենքեր են, թե հանրաքվեն շատ լավ է անցել: Ռուսները չգիտեի՞ն ինչ զենք են տալիս Ադրբեջանին: Ռուսաստանին Հայաստանը պետք է առանց հայերի»,- ասաց նա:
Թե ինչ պետք է անել հարցին ի պատասխան Պարույր Հայրիկյանն ասում է, որ այսօր շատ ավելի դժվար է անել այն, ինչ անհրաժեշտ էր անել շատ վաղուց, բայց դեռ անհնար չէ: Պարզապես, նա ով պետք է անի, պետք է հստակ հայտնի լինի իր դիրքորոշումներով, կողմնորոշումներով ու ճշմարտացիությամբ: Նախքան այս գործողությունները, նրա խոսքով, Հայաստանում կային ռուսական լրտեսների մի մեծ ցանց և մոլորվածներ: Հիմա իսկական ժամանակն է զանազանելու մոլորվածներին իրական լրտեսներից:
«Մոլորվածները զարմացած ու հիասթափված արդեն խոսում են, թե՝ այս ի՞նչ եղավ: Իսկ լրտեսները շարունակում են նույն համառությամբ ասել՝ չէ, մեկ է Ռուսաստանն է մեզ պաշտպանում», ասաց նա:
Աղբիւր՝ lragir.am
ԴԷՊԻ ԲԱՑԱՐՁԱԿ ԺՈՂՈՎՐԴԱՎԱՐՈՒԹԻՒՆ
Նուիրում եմ բոլոր ժամանակների բոլոր ազգերի ազատասէր մարդկանց..
Ժողովրդավարութիւնը մեծագոյն համամարդկային արժէքներից է։ Պետութիւնների ժողովրդավարականութեան կողմնակիցներն արձանագրում են, որ իր բոլոր թերութիւններով հանդերձ ժողովրդավարութիւնը հասարակական յարաբերութիւնների կարգաւորման եւ ազգային պետական կեանքի կառավարման լաւագոյն համակարգային հնարաւորութիւնն է։ Ընդգծւում է նաեւ այն, որ ժողովրդավարութիւնը դարձել է միջազգային յարաբերութիւնների կարգաւորման, պետութիւնների խաղաղ գոյակցութեան եւ զարգացման գլխաւոր նախապայմանը։