Lragir.am-ը բազմաթիվ նյութեր է հրապարակել այն մասին, թե ինչ կարող է սպասվել Ղարաբաղին Եվրասիական միությանը Հայաստանի անդամակցության դեպքում: Հրապարակումներում ենթադրություններ էին արվում այն մասին, որ Ռուսաստանը Հայաստանի անդամակցությունից հետո կարող է պայմանավորվածության հասնել Թուրքիայի ու Ադրբեջանի հետ Ղարաբաղը Ադրբեջանին վերադարձնելու մասով: Եւ ահա, այդ մասին փաստացի սկսել են բացահայտ խոսել:
Կրեմլին մերձ փորձագետները նշում են, որ Հայաստանի անդամակցությունից անմիջապես հետո սկսվելու է Ադրբեջանի եվրասիական ինտեգրումը, որը «բնական կերպով հայտնվելու է եվրասիական հանրության մեջ»:
Փորձագետներից մեկը՝ Սերգեյ Մարկովը նշել է, որ ներկայում հայ, ռուս եւ ադրբեջանցի դիվանագետները ակտիվ բանակցություններ են վարում ղարաբաղյան խնդրի լուծման ուղղությամբ: Նրա խոսքով, այդ բանակցություններին շուտով միանալու են թուրք դիվանագետները:
«Գործընթացը սկսվել է, դիվանագետները սկսել են շարժումը, իսկ դա կարող է հանգեցնել Խաղաղության մեծ պայմանագրին: Առաջին փուլում հնարավոր է Ադրբեջանի 7 օկուպացված շրջանների ազատումը հայ-ադրբեջանական եւ հայ-թուրքական սահմանների ապաշրջափակման դիմաց: Այս տարբերակի վրա ներկայում աշխատում են դիվանագետները», ասել է նա:
Մեծ երեւակայություն պետք չէ հասկանալու համար, թե որն է լինելու «երկրորդ փուլը»: Քանի որ Ադրբեջանը նույնպես մտնելու է Եվրասիական միություն, երկրորդ փուլում ստանալու է ողջ Ղարաբաղը՝ ինչ որ կարգավիճակով: Այսինքն, կրկնվելու է 1920 թվականի սխեման:
Այլ կերպ չի կարող լինել, քանի որ դա Ռուսաստան-Հարավային Կովկաս պատմական ու քաղաքական իրավիճակի տրամաբանությունն է: Երբ Ռուսաստանը «հեռանում» է Կովկասից, Հայաստանը հնարավորություն է ստանում մեծացնել իր տարածքը եւ կառուցել անկախ պետականություն: Երբ Ռուսաստանը վերադառնում է, դա տեղի է ունենում Հայաստանի ինքնիշխանության, տարածքների ու շահերի հաշվին: Այլ կերպ Ռուսաստանը չի կարող վերադառնալ եւ չի կարող կայսրություն ստեղծել: Ռուսական կայսրությունը հնարավոր է միայն Թուրքիայի ու Ադրբեջանի օգնությամբ, հասկանալի է, թե ինչ վճարի դիմաց:
Ռուսաստանը երկկողմ պայմանագրերով Հայաստանին արդեն զրկել է արտաքին ինքնուրույն քաղաքականությունից, իսկ Եվրասիական միություն մտցնելուց հետո կզրկի նաեւ ինքնիշխանությունից: Այդ ժամանակ Ղարաբաղի խնդիրը «կարգավորվելու» է արդեն Ռուսաստան-Եվրասիական միություն-Ադրբեջան ձեւաչափով: Եվրասիական միության անդամները Ադրբեջանի ռազմավարական դաշնակիցներն են եւ զինում են Ադրբեջանին:
Ադրբեջանն իսկապես «Եվրասիական հանրության բնական մասն է» եւ այլ տեղ չի էլ կարող լինել: Եվրասիական միությունը ներկայում Ադրբեջանի պետականության եւ Ալիեւի ռեժիմի գոյատեւման միակ երաշխիքն է: Զուր չէ, որ Թուրքիան Ադրբեջանին մղում է Եվրասիական միություն, իսկ ինքն էլ պատրաստ է սերտ հարաբերություններ հաստատել այդ միության հետ:
Աղբիւր՝ Լրագիր
ԴԷՊԻ ԲԱՑԱՐՁԱԿ ԺՈՂՈՎՐԴԱՎԱՐՈՒԹԻՒՆ
Նուիրում եմ բոլոր ժամանակների բոլոր ազգերի ազատասէր մարդկանց..
Ժողովրդավարութիւնը մեծագոյն համամարդկային արժէքներից է։ Պետութիւնների ժողովրդավարականութեան կողմնակիցներն արձանագրում են, որ իր բոլոր թերութիւններով հանդերձ ժողովրդավարութիւնը հասարակական յարաբերութիւնների կարգաւորման եւ ազգային պետական կեանքի կառավարման լաւագոյն համակարգային հնարաւորութիւնն է։ Ընդգծւում է նաեւ այն, որ ժողովրդավարութիւնը դարձել է միջազգային յարաբերութիւնների կարգաւորման, պետութիւնների խաղաղ գոյակցութեան եւ զարգացման գլխաւոր նախապայմանը։